ماهنامه‌ی شگفتزار شماره‌ی ۱۶
شماره ویژه‌نامه‌ی نوروز ۹۱
«رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود» را شنیده‌ایم. قدمای باستانی که بسیار حکیم و دانا و جامع‌الاسرار و مانع‌الاغیار بوده‌اند، در مجموعه‌ی پایان‌ناپذیرِ الگوهای بی‌شمار بازمانده تکلیف خیلی چیزها را برای ما مشخص کرده‌اند. این یکی، از آن‌هایی است که گمانه‌ای به واقعیت می‌زند. عملکرد مجله‌ی شگفتزار از دید من به عنوان ناظر بیرونی، مصداق این هنجار بوده و هست. شماره‌ی ویژه‌ی نوروز با تصمیم هیأت تحریریه‌ی مجله تنها به داستان اختصاص دارد. فرصتی که من آن را غنیمت می‌شمارم و اندکی بیش از معمول فضا برای این گفتار اشغال خواهم کرد و به خود فیزیکی مجله می‌پردازم.
اگر چه مجله‌ی شگفتزار از استاندارد خودنهاده‌ی کمال گروه ادبی و تحریریه‌ی خود فاصله دارد، اما این گروه بی‌وقفه در تلاشند هر بار کار خود را بهتر و بهتر کنند. بگذارید ببینیم این کار چطور انجام می‌شود.