پیشنهاد سردبیر: انیمه‌هایی که نام برده نشدند
- زمان : ۱۳۹۳/۱۰/۶ ه.ش.، ۱۹:۵۶
- نمایش : ۲٬۵۱۲ دفعه
- موضوع : ماهنامه‌ی شگفت‌زار شماره‌ی ۳۶ مقاله معرفی اثر
این مطلب خیلی کوتاه است و بیشتر ختم‌کلام این ویژه‌نامه محسوب می‌شود؛ چهار تا انیمه‌ای که خیلی ساده و خیلی کوتاه هستند، می‌توان یک شبه آن‌ها را دید و یک عمر لذتشان را برد. اگر آن‌ها را دیده‌اید که مطمئنم برایتان جزء بهترین‌هاست و اگر ندیده‌اید... خوب، فکر کنم همین به اندازه‌ی کافی قانع‌تان کرده باشد که بروید و ببینید.
- «هنوز اسم گلی را که آن روز دیدیم، نمی‌دانیم»(We Still Don't Know the Name of the Flower We Saw That Day.)
نویسنده: ماری اوکادا
کارگردان: تاتسویوکی ناگای
استودیو: A-1 Pictures
11 قسمت
کمتر از انیمه‌ی 11 قسمتی نمی‌توانید انتظار داشته باشید؛ مساله این است که «گلی که آن روز...» در همین 11 قسمت چنان روح و روان شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد که بعدها با دیدن تصویری از آن یا شنیدن موسیقی زمینه‌اش کل طعم تلخ و شیرین آن را دوباره برایتان زنده می‌کند. داستانش از ساده هم ساده‌تر است: شش دوست دوران کودکی که حالا پنج تایشان بزرگ شده‌اند و یکی‌شان مرده؛ این که مرگ یک دوست چه تغییراتی در این پنج تا ایجاد کرده و حالا روح این دوست که آمده تا آخرین آرزویش برآورده شود و به آرامش برسد. 11 قسمت، چکیده‌ای از دوستی و اشک و آه. اگر قسمت آخر گریه کردید، خیلی به خودتان سخت نگیرید.
- یک قطره خرگوش (Bunny Drop)
نویسنده: تاکو کیشی‌موتو
کارگردان: کانتا کامِی
استودیو: Production I.G
11 قسمت
یک 11 قسمتی کوچک اما تاثیرگذار دیگر. یک قطره خرگوش داستان مرد تنها و سی ساله‌ای به اسم دایکی‌چی است که یک دفعه صاحب خاله‌ای شش ساله می‌شود و چون بعد از مرگ پدربزرگش کسی نیست که از این بچه سرپرستی کند، دایکی‌چی و رین خانواده‌ی دو نفره‌ای را تشکیل می‌دهند و سر زندگیشان می‌روند. این یکی با سختی‌ها و مشکلات بزرگ کردن یک بچه‌ی 6 ساله سر و کار دارد؛ دردسر واکسن، مدرسه، کاردستی، دوست پیدا کردن، سوال‌های فلسفی بچگانه و تلاش‌های مردی که یک شبه پدر شده و باید از پس همه‌ی این‌ها بر بیاید. «یک قطره خرگوش» از شیرین‌ترین و خوشمزه‌ترین انیمه‌هایی است که می‌توانید یک شب خودتان را به آن مهمان کنید؛ اگر دست کرم مرطوب کننده می‌خواهد تا لطیف شود، قلب هم 11 قسمت قطره‌ی خرگوش لازم دارد که صبح رقیق‌تر و صورتی‌تر شده باشد. نکته‌ی جذاب: فیلمی از روی این سری ساخته شده است که حتا از انیمه‌اش هم بهتر است؛ مخصوصاً به‌خاطر بازیگر شش ساله‌اش.
- قاشق نقره‌ای (Silver Spoon)
نویسنده: تاکو کیشی‌موتو
کارگردان: توموهیکو ایتو
استودیو: A-1 Pictures
2 سری 11 قسمتی
این یکی داستان بچه‌های مدرسه‌ای است؛ داستان پسری به اسم یوگو که یک دفعه تصمیم می‌گیرد برای دبیرستان به جای دورافتاده‌ای برود و در یک مدرسه‌ی کشاورزی تحصیل کند. مدرسه‌ای پر از گاو و گوسفند و خوک و مزرعه و کار سخت و صبح بیدار شدن‌های بی‌موقع و صدالبته دوستی‌های خارق‌العاده، اتفاقات هیجان‌انگیز و این حس که ای کاش می‌شد ما هم به مدرسه‌ی کشاورزی برویم! در «قاشق نقره‌ای» یک و دو، چیزی هیجان‌انگیزتر از سفر برای تماشای یک ماشین کمباین غول‌آسا یا تعمیر یک تنور برای پختن پیتزا نخواهید دید، اما گاهی همین سادگی و روزمرگی همان چیزی است که بیشتر به آن احتیاج داریم. این از آن 11 قسمتی‌هایی است که باید هزار دفعه دید، چون خسته کننده نمی‌شود. و طنز آن بیشتر از هر داستان هیجان‌انگیز دیگری به آن ارزش و بها می‌دهد، پس ببینید.
- من و تو
نویسنده: ریکو یوشیدا
کارگردان: مامورو کانابه
استودیو: J.C. Staff
2 سری 13 قسمتی
داستان «من و تو» هم داستان مدرسه‌ای و روزمره است؛ داستان چهار پسر نوجوان که روزهای دبیرستان را پشت سر می‌گذارند و هیچ اتفاق خارق‌العاده‌ای هم نه در زندگیشان می‌افتد و نه قرار است بیفتد. اما همین سادگی داستان باعث می‌شود که دوستی این چهار تا بیشتر به چشم بیاید و دوستی‌شان از آن‌هایی است که هر کسی آرزویش را دارد. بچه‌هایی که با هم بزرگ شده‌اند و حالا با وجود تغییر شخصیت و قد کشیدن، باز هم دوستند و یکدیگر را تنها نمی‌گذارند. «من و تو» از آن طنزهای ظریفی دارد که آدم را قاه‌قاه به خنده می‌اندازد و فقط باید دید و خندید. صددرصد توصیه شده.
