خواص درون‌زماني تيوتيمولين بازتصعيد شده
- زمان : ۱۳۹۱/۹/۹ ه.ش.، ۷:۵۹
- نمایش : ۲٬۷۶۶ دفعه
- موضوع : برگردان ماهنامه‌ی شگفت‌‌زار شماره‌ی ۲۴
تیوتیمولین ماده‌ای شیمیایی و البته خیالی، ساخته‌ی ذهن خلاق و مبتکر آیزاک آسیموف کبیر است که اولین بار طی مقاله‌ای در سال 1948 معرفی شد. خارق‌العاده‌ترین خاصیت این ماده آن است که قبل از تماس حقیقی با آب، شروع به حل شدن می‌کند! ظاهراً در هر مولکول این ماده‌ی نسبتاً جادویی، حداقل یک اتم کربن وجود دارد که از چهار پیوستگی شیمیایی آن، دو تا در زمان و مکان حال و دو تا در آینده و گذشته قرار دارند.
اختراع این ماده‌ی خیالی و نوشتن درباره‌ی آن را شاید بتوان به آسیموف جوانی نسبت داد که در سال 1947، مشغول تحقیق برای نوشتن پایان‌نامه‌ی دکترای خود در رشته‌ی بیوشیمی بود. در آن زمان، آسیموف نه سال بود که علمی‌تخیلی می‌نوشت و منتشر می‌کرد و می‌ترسید نوشتن داستان‌های خیالی، روی توانایی‌اش برای نوشتن یک پایان‌نامه‌ی کاملاً جدی و سرراست تاثیر منفی گذاشته باشد. بنابراین این مقاله‌ی خیالی را نوشت، در آن نمودار و جدول و چارت قرار داد و به مقاله‌هایی خیالی‌تر در ژورنال‌های ناموجود ارجاع داد و به روشی کاملاً علمی توضیح داد که چطور تیوتیمولین می‌تواند 1.12 ثانیه قبل از برخورد به آب، شروع به حل شدن کند.
این مقاله سرنوشت خوبی داشت؛ کمپبل –سردبیر «علمی‌تخیلی شگفت‌انگیز»- و خود آسیموف از آن راضی و خوشنود بودند و تنها ناراحتی، از آن کتابخانه‌ی عمومی نیویورک بود که برای مدت‌های مدید باید با جوان‌ترهایی سر و کله می‌زد که بی‌صبرانه دنبال ژورنال‌های خیالی ذکر شده در مقاله‌ی آسیموف می‌گشتند و می‌خواستند بیشتر از این تیوتیمولین جادویی بدانند.
در سال‌هاي اخير بررسي ارتباط ساختار مولكول‌هاي آلي با خواص مختلف فيزيكي و شيميايي آن‌ها، منجر به درك مكانيزم‌هاي واكنش شيميايي آلي به خصوص تئوري تشديد و ميان‌شكلي [۲] شده است. در همين راستا، بعد از كشفيات جديد در زمينه‌ی خواص درون‌زماني تيوتيمولين، مساله حلاليت تركيبات آلي در حلال‌هاي مختلف مورد توجه قرار گرفته است [1
